Boerderij,  Persoonlijk

De droogste zomer sinds 2003

Afgelopen week was het precies één jaar geleden dat we op Onze Franse Boerderij kwamen wonen. Toen was het iets kouder weer dan nu, maar de herfst is hier nu toch ook begonnen. En die zorgt voor mooie oogst, flinke regenbuien en vallende bladeren…

Maar eerst wil ik even terug naar de zomer, want toen was het hier lange tijd heet en droog. Het werd één van de heetste en droogste zomers ooit – met maar liefst vier hittegolven! Het gras kleurde bruin en verdorde, de aarde verdroogde en werd keihard, het rivierwater stond laag en de zonnebloemen op de akker van onze buurman waren vroeg uitgebloeid.

Alleen de zomer van 2003 overtrof die van dit jaar met de hoogst gemeten temperatuur van drie keer boven de 40 graden. Die zomer herinner me nog goed, want toen werkte ik als seizoenskracht op het ANWB steunpunt in Lyon. Dat was een geweldig leuke werkvakantie in zomerjurkjes en slippers op de telefooncentrale, en na het werk waren er de zwoele zomeravonden met collega’s op terrasjes en barbecue-feestjes met véél Franse worstjes, véél kaas en véél wijn!

De afgelopen zomer echter bleef ik vooral binnenshuis, waar het nog enigszins koel was. Want tijdens die zonovergoten dagen werd onze zoon geboren! Ik zat op een roze wolk samen met mijn prachtige baby aan huis gekluisterd. Het schrijven van een blogpost zat er daarom even niet in en het boerderij-leven ging een beetje aan mij voorbij.

Het gevoel aan huis gekluisterd te zijn werd nog versterkt door het feit dat ons internet een paar weken plat lag. Waarschijnlijk ging er iets mis toen de gemeentewerkers de bomen kwamen snoeien rondom de palen die de internetkabels naar ons huis leiden. Maar niemand kon zich er erg druk om maken.

Er werd wel gewerkt op de boerderij, maar de warmte zorgde voor een lager tempo. Mijn man ging op zoek naar landbouwmachines en bereidt zich voor op het werk dat dit najaar van start gaat; mijn zwager verzorgde de schapen en knapte het opslag-hok op om te gebruiken als werkruimte; oma schilderde haar huisje in frisse kleuren en mijn schoonzus sproeide ’s avonds de tuin en onderhield samen met oma de moestuin. Aan het eind van de zomer hebben we manden vol smakelijke appeltjes, pruimen en mirabellen geoogst, die in jams, compotes en taartjes zijn beland.

De droogte is voor de landbouwsector een grote zorg. Frankrijk had dit jaar de slechtste maïsoogst sinds 1990. De productie van hooi voor veevoer was in onze regio 30% minder dan normaal. Een wijnboer uit de buurt vertelde me dat hij 20% van zijn oogst heeft verloren door de droogte.

Voor ons was deze zomer een waarschuwing: om de landbouwgrond zo in te richten, dat de fruit- en notenbomen in de boomgaard die wij voor ogen hebben goed bestand zijn tegen deze extreme weersomstandigheden. Hoe we dat gaan doen zal ik ongetwijfeld hier op dit blog in de toekomst met jullie kunnen delen.

8 reacties

  • Annemarie van Wijngaarden

    Wat een goed bericht. Ik miste je blogs al!
    Van harte gefeliciteerd met jullie zoon, Rosien!!
    liefs van jullie ‘oude buren’…

  • Marijke de Val

    Dag Rosien en familie,

    Van harte met jullie mooie zoon. Ik zag in oma Rita’s app een fotootje voorbij komen. Een lief knap ventje!
    Heerlijk de eigen oogst van fruit; ik watertand bij het zien van de pruimen en mirabellen. De aanhoudende droogte jaagt ook jullie schrik aan .. Benieuwd wat jullie gaan doen en lees dat graag weer in een volgend blog.
    Een mooie zachte herfst wens ik jullie , ook om met het kleine mannetje en de meisjes buiten te kunnen zijn.
    Lieve groeten , Marijke

    • Rosien

      Dank je Marijke! We zijn inderdaad wel bezorgd hoe deze extreme weersomstandigheden voor ons gaan uitpakken. Hoe we hiermee om gaan, zal een zoektocht zijn en ik zal daar gaandeweg op dit blog graag over vertellen.

  • Rita

    Lieve Roos, heerlijk om je blog weer te lezen. Fijn dat je daar weer wat ruimte voor krijgt ondanks de drukte van gezin, voeden, boerderij opstart etc. Er moet veel geregeld worden en in Frankrijk gaat alles niet zo snel. Liefs ❤️

    • Rosien

      Dank je Rita! Schrijven vind ik een heerlijke bezigheid, dus ik maak er ruimte voor zodra dat kan. Dat in Frankrijk dingen niet zo snel geregeld zijn, daar moeten we erg aan wennen… Misschien schrijf ik daar ooit nog eens iets over 🙂