Op zoek naar onze Franse boerderij – Deel 3: Hoe wij de geschikte plek vonden en de twijfels die we hadden

Eerder in deze serie schreef ik over onze wensenlijst en over de huizenjacht in Corona-tijd. Al die Franse makelaarssites doorploegen waren we inmiddels behoorlijk zat, dus het werd tijd voor andere middelen. Vanuit onze luie stoel kwamen we geen stap verder...

Van de bliksem-bezoekjes aan Frankrijk hadden we veel geleerd, maar ze hadden geen concrete resultaten opgeleverd. Frankrijk is ongeveer 16 x groter dan Nederland, telt 22 regio’s (op het vasteland) en 83 departementen. Waar begin je met zoeken als je Frankrijk niet goed kent en je door het Corona-virus wordt gehinderd in de zoektocht? Één van de dingen die bepalend voor de plek waren, was dat we in de buurt van een Vrije School wilden gaan wonen. We besloten ze om hulp te vragen.

Hulp van de Vrije Scholen

Frankrijk heeft ongeveer 20 Écoles Steiner (Vrije Scholen). Een aantal ervan hebben we bezocht, waarna we het gebied bekeken en de mogelijkheden van te koop staande objecten. De Elzas bijvoorbeeld, heeft drie Vrije Scholen. Het gebied heeft charmante stadjes en een prachtige omgeving, maar de grond is duur en er stond weinig te koop. Er is veel mono-cultuur in wijnbouw en grootschalige akkerbouw waar met chemische middelen wordt gewerkt. Daar wilden we niet graag tussen zitten.

We stuurden alle Franse Vrije Scholen een annonce om ons te helpen de plek van onze dromen te vinden. Hier kregen we een aantal leuke reacties op. Één ervan leidde ons naar een groot landgoed dat te koop stond. Het had drie woonhuizen in goede staat, genoeg grond, stallen, een zwembad, gastenverblijven, op kleine afstand van een grote stad mét een leuke Vrije School en het lag pal aan een rivier. Kortom al onze wensen waren afgevinkt!

Dus vertrokken we allemaal voor een weekend naar Frankrijk om het landgoed te bezichtigen. Het zag er prachtig uit. Het landgoed had enorm veel potentie en de verkopers leken betrouwbaar: ze hadden alles keurig onderhouden en waren bereid ons met allerlei dingen te helpen. Maar bij een aantal van ons waren er toch sterke twijfels…

Welke prioriteiten krijgen voorrang?

We moesten ons wensenlijstje nog eens bekijken: wat willen we nou écht? Een van de minpunten was bijvoorbeeld dat de grond van het landgoed vlak was: weliswaar zeer geschikt voor landbouw, maar de omgeving was niet bepaald spannend. Dat speelde blijkbaar tóch een belangrijke rol. Het gebied was wel toeristisch, maar we vroegen ons af of het de type toeristen trok die wij zouden willen ontvangen: het ging meer om wijn-kopers en -fans, dan om natuurliefhebbers.

Ten tweede was het landgoed een draaiend bedrijf met gastenverblijven en een restaurant. Het was zeker wel gunstig om meteen inkomsten te hebben, maar we vroegen ons ook af of die bedrijfstak datgene was wat we wilden? Vanwege de hoge vraagprijs moesten we wel meteen een goede omzet draaien. Dat betekende dat we ons in de eerste jaren minder bezig konden houden met de boerderij… En daar was het ons toch in het begin om te doen geweest. Toch?!

Kortom, het was een lastige beslissing omdat het aan al onze criteria voldeed, maar na drie maanden van overwegen, bezichtigen, berekenen en extern ingewonnen advies besloten we tóch om verder te zoeken…

Volgende keer: Ons bod geaccepteerd! Het verhaal van de aankoop en emigreren naar Frankrijk.

Lees verder

Op zoek naar onze Franse boerderij – deel 1: Zo maakten wij onze wensenlijst

Op zoek naar onze Franse boerderij – deel 2: Huizenjacht in Corona-tijd

Op zoek naar onze Franse boerderij – deel 4: Ons bod is geaccepteerd!