Nieuwjaars wensen

Een jaar geleden kochten wij, samen met het gezin van mijn schoonzus én “oma”, een boerderij in Zuid Frankrijk. Na het eerste jaar van acclimatiseren, de omgeving leren kennen en een hele papierwinkel aan dingen te regelen, zullen we dit jaar echt van start gaan met de boerderij en beginnen met planten. Maar waar begin je? Wat wensen we dit jaar te volbrengen?

Voorheen graasden er schapen op onze heuvel. De steilere delen bestaan uit bos en de glooiende stukken zijn weides. Een boer uit de omgeving maait het grasland voor zijn biologische melkkoeien. In het begin hadden wij ook plannen om dieren te gaan houden. We dachten aan melkgeiten om producten als yoghurt en kaas van te maken, zodat we vrij snel inkomsten zouden hebben. Maar voor geitenmelk zijn lammeren nodig en de helft van die lammeren zijn rammetjes: die gaan naar de slacht voor het vlees. Dat zette ons aan het denken. We kwamen tot de conclusie dat we met de hoofdactiviteit van onze boerderij niet willen bijdragen aan de vleesindustrie. Al zullen er natuurlijk toch ook dieren op de boerderij komen zoals kippen, schapen of varkens, maar niet voor grote productie.

We kozen voor fruit- en notenbomen. Maar die hebben wel meer tijd nodig voordat ze volledig in productie zijn. Één perceel van ongeveer 2,5 hectare is begin dit jaar vrij van erfpacht gekomen en daar gaan we nu beginnen met planten: Dit lijkt misschien een kwestie van gaten graven, bomen kopen en planten, maar er gaat heel wat denkwerk aan vooraf.

Het komt vooral neer op vragen zoals: Wat voor bomen willen we? Welke rassen? Welke bomen zijn geschikt voor deze grond? Waar moet wat komen? Waar houden bomen van qua klimaat, zonlicht, temperatuur en bodemstructuur? Wanneer moeten we ze bestellen, ophalen en uitplanten? Op welke afstand van elkaar moeten ze worden neergezet? Wat voor gewassen kunnen we in de buurt en tussendoor planten die gunstig zijn voor de bomen? Vanaf wanneer gaan ze vruchten dragen en wat wordt de verwachte opbrengst? Wie zijn onze toekomstige klanten en wat willen zij?

Het is de eerste keer dat we dit doen en er is nog geen duidelijke organisatie of planning. Het grootste gedeelte van het denkwerk gebeurt in het hoofd van mijn manlief, de boer. Rond de jaarwisseling hebben we samen geprobeerd alles in een werkschema te zetten, zodat het inzichtelijk is hoeveel werk er ligt te wachten. Nu is het puzzelen in welke volgorde wat moet gebeuren en hoeveel tijd het gaat kosten. Mijn schoonzus en zwager willen graag meehelpen, maar zij hebben ook hun eigen werk.

Daarbij zijn we ook gewoon twee gezinnen met jonge kinderen in de leeftijd van zes maanden tot zeven jaar oud. Hoewel de oudste vier kinderen naar school gaan, vragen zij tijd en aandacht als ze thuis zijn. Tijd en aandacht die we niet in de boerderij kunnen steken.

Er is veel te doen in en om het huis, er liggen wel honderd leuke klussen te wachten. Er is een moestuin, een boomgaard, twee kassen, een bloementuin, een waterbassin, een werkschuur en atelier, er zijn schapen en kippen, en we hebben plannen voor gastenverblijven, een voedselbos, een zwembad en nog veel meer. Maar veel werk blijft liggen omdat we er niet met elkaar fulltime aan kunnen werken.

Dat maakt het voor mij een uitdaging en dagelijkse oefening in geduld, om niet telkens maar te verlangen om aan de slag te gaan, of onrustig te worden van al het werk dat blijft liggen en zich opstapelt. De boerderij is als een locomotief die langzaam op gang komt. Hopelijk komt die over een paar jaar wel dusdanig op stoom dat het allemaal lekker draait en geld gaat opleveren. Het vraagt een lange adem. We hopen dat deze boerderij er ook voor volgende generaties nog zal zijn. Één van de redenen waarom we hier naar toe kwamen was de wens om te vertragen, langzamer leven, in het moment zijn en genieten van het hier en nu. Maar op veel momenten is vind ik dit echt moeilijk omdat er zo veel werk wacht!

Onze wensen voor dit nieuwe jaar voor de boerderij zijn daarom niet te ambitieus. We houden het simpel: eind van dit jaar willen we één perceel met fruitbomen hebben aangeplant: appelbomen, perenbomen, perziken, pruimen en kersen. Dat zullen er ongeveer 700 zijn, dus dat is al heel wat. En verder wens ik dat we ons hier nog meer thuis gaan voelen, dat de kinderen het goed op school hebben, en dat het lukt om te vertragen, dat we om ons heen kunnen kijken en samen genieten van wat er al is. Ik vond een quote die het wat mij betreft mooi omschrijft:

De natuur heeft geen haast, en toch komt alles af

Lao Zi

Allemaal een heel gelukkig nieuwjaar toegewenst!